در این مقاله می خواهیم موضوع سنت های ازدواج و همسریابی در کرمانشاه را مورد بررسی قرار داده و شما را با آداب و رسوم این استان آشنا کنیم. سنت ازدواج ابتدا از بحث خواستگاری آغاز می شود. در زمان های گذشته معمولا به انتخاب خانواده ها پسر و دختر با یک دیگر ازدواج می کردند؛ اما این روزها پسر خانواده ای دختر مد نظر خود را به مادرش معرفی می کند تا به اصطلاح برای او آستین بالا زده و پیش قدم شود.
بعد از این که مادر پسر، دختر مورد نظر را تائید کرد، با خانواده ی وی قرار خواستگاری می گذارد. نکته لازم به ذکر این است که رسم و رسوم کرمانشاه به این صورت می باشد که در روز فرد هفته برای خواستگاری اقدام کرده و فردی ریش سفید را با خود همراه کنند. در جلسه ی خواستگاری تمامی شرایط پسر را برای خانواده دختر شرح داده و در رابطه با تصمیمات او برای زندگی بحث می کنند.
در کرمانشاه رسم بر این است که در صورت موافقت پدر دختر، پسر می تواند مجدد در جلسه ی بعدی خواستگاری حضور یافته و در این جلسات تاریخ عقد و عروسی را مشخص می کنند. پدر دختر بعد از جلسه ی اول خواستگاری به طور کاملا در رابطه با خانواده پسر تحقیق کرده و حتی با خود پسر به تنهایی صحبت می کند. در صورتی که پدر دختر، پسر را تایید کرده و او را فرد لایقی بداند، تاریخ نامزدی، عقد و عروسی مشخص خواهد شد.
در جلسات دوم و سوم خواستگاری هم برای مقدار مهریه و شیر بها تعیین خواهد شد. مراسم نامزدی به شکلی است که خانواده داماد باید خرج و مخارج آن را پرداخت کنند. بعد از مراسم نامزدی و رسیدن به حنابندان و عروسی از سرنا و دهل استفاده شده و تمامی افراد خانواده در طول مراسم به شادی و پای کوبی می پردازند.
در آداب و رسوم کرمانشاه برای مراسم عروسی از خنچه هایی استفاده می شود که 10 سانت گود بوده و با پارچه های رنگی تزئین می شود؛ این خنچه ها برای حمل نبات، شیرینی، میوه، پارچه و ... مورد استفاده قرار می گیرد. جوانان خانواده برای حمل خنچه های ذکر شده داوطلب شده و عروس را همراهی می کنند. عروس سوار بر اسب به سمت منزل داماد فرستاده شده و داماد هم سوار بر اسب به پیشواز وی خواهد آمد.
در لحضه ایی که عروس و داماد به هم نزدیک می شوند، داماد مقداری سکه، نقل، نبات و ... را بر روی سر عروس ریخته و با این کار به وی خوش آمد می گوید. رسم و رسوم کرمانشاه به این شکل است که تا سه روز از مهمانان عروسی پذیرایی شده و این وصلت را فرخنده می دانند. البته لازم به ذکر است که در سال های اخیر و در شهر دیگر رسم سوار بر اسب شدن به طور کلی منسوخ شده است.